My Blog List

Tuesday, October 30, 2012

Pulong


Alas tres ng umaga

Mahimbing akong natulog mula sa isang kasiyahan. Nilamukos ‘ko ang unan na naligo sa laway ni Biboy kagabi, ang dormate ‘kong hindi marunong magtiklop ng bunganga kapag natutulog. Marahan kong tinalukbong ang unan sa katawang hinapo ng maghapong biyahe at kasiyahan, isinayaw ‘ko ang kama sa gitna ng pag-asang bukas, pagkagising ko’y muli kitang makikita.

Alas Nuebe                                                                                                                                        

Mamayang tanghali diumano ang balik mo, sabi ni bogart matapos iluwa ang kaning pumaso sa kaniyang dila. Tiningnan ‘ko ang orasang pilit kong hinihila ang mga kamay, hanggang maging iisa, at ituro nang tuwid ang langit. Baka hindi na umabot, kailangan kong magkunwaring abala, dinakot ‘ko ang sandamakmak na labahan, marahan ‘kong kinusot, mayroon pang halos tatlong oras upang magpanggap na hindi kita hinihintay.

Alas dose

Jo! Kailangan na nating umalis, sigaw ni Bebot na ang mata’y tila nang-uuyam, tulad ng isang Inang nais ilayo ang mga bata  sa lansangan kung saan sila nagsasaya. ala una dapat nasa pulong na tayo. Muli kong tiningnan ang orasan, alas dose imedya na, agad ‘kong binuksan ang laptop at nag-upload ng mahabang video, walang tinig ang bawat tipa ‘ko sa aking keyboard, umaasang masasabayan niya ang mahaba mong biyahe mula Angono.

Ala una

Masyadong kaunti ang mga letra, hindi nila kayang punan ang bawat minutong inilalagi mo sa biyahe.

Alas Dos

Tumawag si bebot, kailangan ko na raw umalis. Minsan pa’t dahan-dahan kong ibinalot ang lahat ng kailangan kong dalhin. Marahan kong isinara ang pinto. Mabigat ang bawat hakbang, tila hinihila akong bumalik sa tahanan, upang humaba ang aking paglalakad, upang sa muli kong pagsulong, mas malaki na ang tyansang makasalubong pa kita. 

Alas tres

Dumating ako sa pagpupulungan, nagkitext ako kay Jason, halos tatlumpung minuto na mula nang umalis ako sa bahay, muli tayong nagkasalisi, sinabi mong ibinabalot mo na ang iyong mga gamit.

Alas kwatro

Sinabi mong nakaalis ka na papuntang airport, umalenbang ang kunwaring background music na ‘leaving on a jet plane.’ Hindi ‘ko na sinubukang bumalik at habulin ka, ayokong magmukhang desperado, ngunit habang iniisip ko yun, sumutsot sa aking isipan ang tanong  kung kailan tayo muling magkikita.

Alas singko

Itinuro mo sa aking huwag umasa sa pagtatagpong walang kasiguraduhan. Ngayon, parang ang lahat ng gawain ay mas mabilis, matagal lang naman ang oras kapag may hinihintay, ngunit ngayo’y wala na naman akong dapat asahan.

Nakita ko si bebot na may ngiting tila nang-aasar,

Punyeta!

Alas sais pa pala ang pulong!

1 comment:

  1. Why did I even go to this webpage? It just made me sad. OK.

    ReplyDelete